Μιχάλης Χατζηγιάννης: Το σημείο της κορυφής κρύβει κινδύνους!

ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΑΛΑΜΕ

asalames@ekdotiki.gr

Παρά το νεαρόν της ηλικίας του, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είναι ο άνθρωπος που την τελευταία δεκαετία άλλαξε τα δεδομένα στη μουσική βιομηχανία, έσπασε κάθε ρεκόρ πωλήσεων δίσκων και το κοινό του, που αποτελείται από άτομα κάθε ηλικίας, φύλου ή τάξης, τον στηρίζει πιστά σε κάθε του προσπάθεια. Συναυλίες όπως αυτή που θα δώσει στις 7 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Γης απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα: κάθε φορά, όπου εμφανίζεται, υπάρχει κοσμοσυρροή.

Με τι κριτήρια επιλέχθηκαν τα τραγούδια που έχουν συμπεριληφθεί στο δίσκο «Κολάζ»; Ηταν τα κομμάτια που σας ταίριαζαν ή αυτά που αγαπήσατε περισσότερο;

Η ιδέα ήταν, από την αρχή, το «Κολάζ» να περιλαμβάνει τραγούδια από δημιουργούς που εκτιμώ και θαυμάζω. Τραγούδια που πάντα ήθελα να τραγουδήσω, αλλά και τραγούδια που η νέα γενιά δε γνωρίζει τόσο καλά και ήθελα να τους τα παρουσιάσω με το δικό μου τρόπο. Είναι ένα κόνσεπτ που σκεφτόμουν αρκετά χρόνια και όταν ήρθε η κατάλληλη στιγμή δημιουργήθηκε το «Κολάζ». Γι’ αυτό χαίρομαι πολύ που ο κόσμος αγκάλιασε αυτήν τη δουλειά και την ανέδειξε, γιατί είναι κάτι που αγαπώ και πάντα θα έχει ξεχωριστή θέση μέσα μου.

Ετοιμάζεστε να κάνετε το μεγάλο σας βήμα στο εξωτερικό. Μιλήστε μας για αυτόν το δίσκο.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες και τιτλοφορείται «Mihalis». To πρώτο σινγκλ, για το οποίο κυκλοφορεί και βιντεοκλίπ, είναι το «Everyone dance», η αγγλόφωνη εκδοχή του «Χέρια Ψηλά», σε στίχους του Rea Garvey του συγκροτήματος «Reamonn». Ο δίσκος περιλαμβάνει έξι τραγούδια σε στίχο και σύνθεση ξένων δημιουργών και έξι σε μουσική δική μου με αγγλικό στίχο. Είμαι ενθουσιασμένος με αυτήν τη δουλειά, γιατί είναι ένα βήμα που ονειρευόμουν για χρόνια.

Τι θα θεωρήσετε ως επιτυχία, όταν αυτός ο δίσκος θα έχει κάνει τον κύκλο του;

Επιτυχία θα είναι αν αυτός ο δίσκος καταφέρει να ακουστεί, λάβει καλά σχόλια και γενικά αποτελέσει ένα θετικό ξεκίνημα που θα οδηγήσει και σε έναν επόμενο αγγλόφωνο δίσκο.

Ποια είναι τα συστατικά ενός κομματιού το οποίο γνωρίζει καθολική αποδοχή από το μεγαλύτερο μέρος του κοινού;

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για την επιτυχία. Η επιτυχία ενός τραγουδιού, ενός δίσκου ή και ενός καλλιτέχνη είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων. Χρειάζεται προσπάθεια, επαγρύπνηση, σκληρή δουλειά, αλλά κυρίως έμπνευση και δημιουργικότητα. Πρέπει να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση, να ενημερώνεσαι για τις νέες τάσεις, να βελτιώνεσαι και να ανανεώνεσαι. Μόνον έτσι μπορείς να δημιουργήσεις τραγούδια που θα αγαπηθούν από τον κόσμο και το κυριότερο, τραγούδια που θα μείνουν και θ’ αντέξουν στο χρόνο.

Υστερα από τόσες επιτυχίες, πωλήσεις δίσκων, sold out συναυλίες, δεν μπορώ να μη σας ρωτήσω τι άλλο περιμένετε από τη μουσική.

Η μουσική δε σταματάει ποτέ να με εκπλήσσει! Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που λειτουργεί και εξελίσσεται παράλληλα με εμάς. Νέα ερεθίσματα, νέα ακούσματα, νέες εποχές, νέες τεχνολογίες. Δεν είναι τυχαίο που η μουσική υπάρχει πάντα μέσα στη ζωή μας και μας συντροφεύει σε ό,τι κάνουμε. Ετσι, λοιπόν, κι εγώ συνεχίζω να γράφω μουσική σύμφωνα με τα βιώμάτα μου και με την ανάγκη μου να εκφράσω αυτό που έχω μέσα μου. Οσο ωριμάζω, ωριμάζουν και τα τραγούδια μου. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει τέλος σε αυτά που περιμένει κανείς από τη μουσική, γιατί η μουσική είναι μια μεγάλη αγάπη.

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης του 1995, που κυκλοφορούσε στην Κύπρο το «Σενάριο», πόσο διαφορετικός είναι από αυτόν του σήμερα;

Είναι πολύ διαφορετικός, αλλά στην ουσία του παραμένει ο ίδιος. Το 1995 ήμουν ένα παιδί που ξεκινούσε να τραγουδάει, να γράφει, να δοκιμάζει, να παίζει μουσική και να ονειρεύεται. Στη συνέχεια, σημαντικοί άνθρωποι που γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί τους, αλλά και η προσωπική μου προσπάθεια, που αργότερα έγινε εμπειρία, με οδήγησαν σε αυτό που είμαι σήμερα, μέσα από μία πορεία με σταθερά και συνετά -ελπίζω- βήματα. Από καλλιτεχνικής πλευράς, λοιπόν, ο Μιχάλης του 1995 έχει εξελιχθεί. Σε προσωπικό επίπεδο, οι αξίες και αυτά που έχω μάθει από το σπίτι μου παραμένουν ίδια. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζω τα πράγματα. Μεγαλώνοντας τα βλέπεις όλα πιο ήρεμα και με μεγαλύτερη ψυχραιμία.

Υπάρχουν ταμπέλες στη μουσική το 2010; Μπήκατε ποτέ στη διαδικασία να κρίνετε συναδέρφους σας βάσει της μουσικής που εκπροσωπούν;

Πιστεύω ότι δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν ταμπέλες στη μουσική πια. Τα ερεθίσματα είναι τόσο πολλά και ο συνδυασμός των ειδών μπορεί να γίνει με δημιουργικό τρόπο με εξαιρετικά αποτελέσματα. Το θέμα είναι να μη χάνεται το μέτρο, να υπάρχει καλή αισθητική για να μην ακούμε... παραφωνίες. Ο καθένας μας παρουσιάζει αυτό που θεωρεί καλύτερο και «κρίνεται» από το κοινό, που είναι και ο τελικός αποδέκτης.

Τι αντικρίζει ένας άνθρωπος όταν βρεθεί στην κορυφή;

Η θέα είναι άλλοτε πιο ανοικτή και άλλοτε πιο περιορισμένη. Εξαρτάται από την οπτική γωνία που κοιτάς. Το σημείο της κορυφής κρύβει κινδύνους που πρέπει κανείς να βλέπει και να αντιμετωπίζει.

Πηγή: agelioforos.gr