Η άριστη οργάνωση και η πολύ μεγάλη προσέλευση του κόσμου χαρακτήρισαν τη συναυλία του Μιχάλη Χατζηγιάννη, που έγινε την Παρασκευή το βράδυ στο Δημοτικό Στάδιο Αίγινας. Ένας μεγάλος star σε πραγματικά μεγάλες στιγμές, ξεσήκωσε με τις γνωστές του επιτυχίες το κατάμεστο συναυλιακό χώρο και απέδειξε ότι έχει αληθινά φανατικούς θαυμαστές!
Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί άλλωστε το γεγονός, ότι παρά την υψηλή θερμοκρασία το απόγευμα της Παρασκευής στο νησί, οι θαυμαστές του συνωστίζονταν μπροστά από την είσοδο του Δημοτικού Σταδίου, δύο ώρες πριν από την επίσημη ώρα που είχαν ανακοινώσει οι διοργανωτές ότι θα ανοίξουν οι πόρτες.
Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί άλλωστε το γεγονός, ότι παρά την υψηλή θερμοκρασία το απόγευμα της Παρασκευής στο νησί, οι θαυμαστές του συνωστίζονταν μπροστά από την είσοδο του Δημοτικού Σταδίου, δύο ώρες πριν από την επίσημη ώρα που είχαν ανακοινώσει οι διοργανωτές ότι θα ανοίξουν οι πόρτες.
Το στίγμα πριν τη μεγάλη συναυλία έδωσαν οι έφηβοι φανατικοί θαυμαστές του Μιχάλη Χατζηγιάννη, που οπλισμένοι με υπομονή και έχοντας κάνει τις προμήθειες τους σε ότι δροσιστικό συνεπάγεται η πολύωρη αναμονή έξω από την είσοδο του σταδίου, αναζητούσαν εκείνη τη μοναδική στιγμή που θα τους εξασφάλιζε μια όσο το δυνατόν πιο κοντινή θέση στην εντυπωσιακή σκηνή. Τα κινητά τηλέφωνα είχα πάρει φωτιά και τα χαμόγελα του ενθουσιασμού για την αναμονή της έναρξης της συναυλίας, συνόδευαν τα σχόλια για τα μεγάλα ηχητικά συστήματα, τα συστήματα φωτισμού, αλλά και την αίσθηση ότι σε λίγο θα ξεκινούσε μια μεγάλη γιορτή.
Την ίδια στιγμή οι δρόμοι γύρω από το Δημοτικό Στάδιο Αίγινας γέμιζαν από αυτοκίνητα και μηχανές και σταδιακά δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αναγκάστηκαν να παρκάρουν εκατοντάδες μέτρα μακριά από το χώρο της συναυλίας. Ευτυχώς δεν δημιουργήθηκαν προβλήματα. Στην είσοδο του σταδίου εκτός από το ασθενοφόρο που είχε παραχωρήσει το Νεφρολογικό Κέντρο Σαρωνικού, βρισκόταν όχημα του Πυροσβεστικού Σταθμού Αίγινας. Το θετικό ήταν ότι η ροή του κοινού που ήθελε να παρακολουθήσει τη συναυλία ήταν τέτοια, που μαζί με τις προσπάθειες των διοργανωτών δεν δημιούργησε πιεστικές καταστάσεις.
Η συναυλία ξεκίνησε στις 9:30 και το "καλησπέρα στην Αίγινα" του Μιχάλη Χατζηγιάννη ήταν αρκετό ώστε να προκαλέσει ένα μικρό "σεισμό" χαράς και έκρηξης αδρεναλίνης στην κατάμεστη κερκίδα και στο χώρο μπροστά από τη σκηνή. "Χέρια ψηλά", "Εμείς οι δυο σαν ένα", "Έτσι Σε Θέλω" και άλλες παλιές και καινούργιες επιτυχίες του Μιχάλη Χατζηγιάννη εναλλάσσονταν κάνοντας όλο το στάδιο να πάλλεται στους ρυθμούς της μουσικής. Η αλήθεια είναι ότι τα "Χέρια ψηλά" πρέπει να ήταν και το σύνθημα, γιατί μέχρι το τέλος της συναυλίας, γιατί τα χέρια όλων ήταν στον αέρα, μεταφέροντας ένα αδιάκοπο μουσικό ρυθμό στην ατμόσφαιρα.
Αν ο αριθμός της προσέλευσης του κόσμου και η οργάνωση κρίνει την επιτυχία μιας συναυλίας, υπάρχει ένα ακόμη στοιχείο που υπογράμμισε τα δύο προηγούμενα στοιχεία, ήταν η συμμετοχή του κόσμου. Ένας κόσμος που δεν σταμάτησε στιγμή να συμμετέχει, να τραγουδάει μαζί με το Μιχάλη Χατζηγιάννη. Άλλωστε κι ίδιος είχε μια μοναδική επαφή με το κοινό του κάθε στιγμή της συναυλίας. Μιας συναυλίας που ήταν για καλό σκοπό, αφού σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου που είχαν αποστείλει οι διοργανωτές: "Ο σκοπός της συναυλίας είναι φιλανθρωπικός. Στόχος είναι να συγκεντρωθούν χρήματα για τη δημιουργία ξενώνα για παιδιά με καρκίνο στον εγκέφαλο, μια επιθυμία του εκλιπόντος καλλιτέχνη, ηθοποιού, τραγουδιστή και συγγραφέα Γιώργου Κωστάκου."
Πηγή : http://mihalishatzigiannisblog.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου